گیسوان آبها
جعفر عباسی شهرستان درمیان مقطع متوسطه اول
گرچه رفتی از حرم تا کور سوی آبها بین خیمه داغ داغ است گفت و گوی آبها
ازضریح شانه هایت نیزه می بارد فقط در خطر افتاده جان آبروی آبها
درد دل کردی تو با امواج خون آلود آب دیدنی بود اشک اقیانوس توی آبها
راستی دریاچه ی شیرین چه شوری داشتی لحظه ای که می نشستی رو به روی آبها
شبهه و تردید هم گاهی مقدس می شود مثل وقتی که بریزی آب روی آبها
ابن ملجم های کوفه در پیت افتاده اند زود باید بگذری ازپیش روی آبها
عمه در گوش شما تسبیح مادر خوانده بود ورنه دشوار است کار جست و جوی آبها
گوشه ی تصویری از دلشوره های مشک را می شود فهمید از گوی ومگوی آبها
آخرین اخبار ازآب وهوای علقمه چیزی از ساقی نمانده جز سبوی آبها
داستان دست و دندان و عمود ومشک را بچه فهمیده اند از رنگ و روی آبها
دست هایت را امانت برده اند و بعد ازین تو تیمم می کنی جای وضوی آبها
کهکشان خیمه ی آل عبا بعد از شما قطره قطره می چکد خون از گلوی آبها
آیه ی والذاریات و معنی والعادیات فرق کرده با نگاهت خلق و خوی آبها
کاش می آمد به دستت گیسوان خیس آب تا به خوبی ختم می شد آرزوی آبها
هضم این دلواپسی ها آنقدر هم ساده نیست هم عموی خیمه باشی هم عموی آبها
لیست کل یادداشت های این وبلاگ
